-
1 zawołać na kogoś
окли́кнуть кого́-л. -
2 na
предл.• в• вопреки• для• за• к• на• над• об• обо• от• по• при• про• против• с• среди* * *предлог. I с В 1. на, в;spaść na ziemię упасть на землю; długi, szeroki na pięć metrów длиной, шириной в пять метров; о wymiarach dwa na trzy metry размером два на три метра; pociąć na kawałki порезать на куски; 2. за; на; к; в; raz na dzień один раз в день; na rok przed wojną за год до войны; wyjechać na trzy dni уехать на три дня; wrócić na (godzinę) piątą вернуться к пяти (часам); 3. в; иногда не переводится; awansować na pułkownika а) произвести в полковники; б) быть произведённым в полковники, получить звание полковника; wybrać na posła избрать депутатом; 4. от; umrzeć na cholerę умереть от холеры; 5. на, для; от, против; pokój na trzy osoby комната на трёх человек (на троих); szopa na siano сарай для сена; krople na katar капли от насморка; 6. на; иногда не переводится; bić się na szable драться на саблях; uczyć się na piątki учиться на пятёрки; zamknąć na kłódkę запереть на замок; łapać na wędkę удить; wstąpić na kawę зайти выпить кофе; zaprosić na obiad пригласить обедать (на обед); ślepy na lewe oko слепой на левый глаз; chorować na odrę, tyfus болеть корью, тифом; ktoś jest chory na płuca y кого-л. больные лёгкие; 7. на; к; prezent na urodziny подарок ко дню рождения; na wypadek czegoś на случай чего-л.; II с+на; в;
siedzieć na ławce сидеть на скамье;grać na pianinie играть на пианино; przybyło mu na wadze он прибавил в весе; mieszkać na Ukrainie, na Węgrzech жить на (в) Украине, в Венгрии; pantofle na niskim obcasie туфли на низком каблуке; III в ряде наречных сочетаний, напр.; na jesieni осенью; na chwilę на минуту; na czyjąś korzyść в пользу кого-л., впрок кому-л.; na bosaka босиком; na pamięć наизусть; na czczo натощак; na zawsze навсегда; na oścież настежь; na stojąco стоя; ● gwizdnąć na psa свистнуть собаке; zawołać na kogoś окликнуть кого-л.; wyschnąć na pieprz стать сухим как порох* * *I предлог; с В1) на, вspaść na ziemię — упа́сть на зе́млю
długi, szeroki na pięć metrów — длино́й, ширино́й в пять ме́тров
o wymiarach dwa na trzy metry — разме́ром два на три ме́тра
pociąć na kawałki — поре́зать на куски́
2) за; на; к; вraz na dzień — оди́н раз в день
na rok przed wojną — за год до войны́
wyjechać na trzy dni — уе́хать на три дня
3) в; иногда не переводитсяawansować na pułkownika — 1) произвести́ в полко́вники; 2) быть произведённым в полко́вники, получи́ть зва́ние полко́вника
wybrać na posła — избра́ть депута́том
4) отumrzeć na cholerę — умере́ть от холе́ры
5) на, для; от, про́тивpokój na trzy osoby — ко́мната на трёх челове́к (на трои́х)
szopa na siano — сара́й для се́на
krople na katar — ка́пли от на́сморка
6) на; иногда не переводитсяbić się na szable — дра́ться на са́блях
uczyć się na piątki — учи́ться на пятёрки
zamknąć na kłódkę — запере́ть на замо́к
łapać na wędkę — уди́ть
wstąpić na kawę — зайти́ вы́пить ко́фе
zaprosić na obiad — пригласи́ть обе́дать (на обе́д)
ślepy na lewe oko — слепо́й на ле́вый глаз
chorować na odrę, tyfus — боле́ть ко́рью, ти́фом
ktoś jest chory na płuca — у кого́-л. больны́е лёгкие
7) на; кprezent na urodziny — пода́рок ко дню рожде́ния
II предлог; с Пna wypadek czegoś — на слу́чай чего́-л.
на; вsiedzieć na ławce — сиде́ть на скамье́
grać na pianinie — игра́ть на пиани́но
przybyło mu na wadze — он приба́вил в ве́се
mieszkać na Ukrainie, na Węgrzech — жить на (в) Украи́не, в Ве́нгрии
III предлогpantofle na niskim obcasie — ту́фли на ни́зком каблуке́
na jesieni — о́сенью
na chwilę — на мину́ту
na czyjąś korzyść — в по́льзу кого́-л., впрок кому́-л.
na bosaka — босико́м
na pamięć — наизу́сть
na czczo — натоща́к
na zawsze — навсегда́
na oścież — на́стежь
- zawołać na kogośna stojąco — сто́я
См. также в других словарях:
zawołać — dk I, zawołaćam, zawołaćasz, zawołaćają, zawołaćaj, zawołaćał, zawołaćany 1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć» Zawołać gromkim, tubalnym głosem. Ktoś głośno zawołał. 2. «wołając rozkazać, polecić komuś … Słownik języka polskiego
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
poznać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
poznawać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
zawołanie — n I 1. rzecz. od zawołać. 2. lm D. zawołanieań «okrzyk przyzywający kogoś, nakazujący coś; wezwanie» Przybiec na czyjeś zawołanie. Nie odpowiedzieć na zawołanie. ◊ Być na (każde) zawołanie «być zawsze do czyjejś dyspozycji, być gotowym do… … Słownik języka polskiego
przywołać — dk I, przywołaćam, przywołaćasz, przywołaćają, przywołaćaj, przywołaćał, przywołaćany przywoływać ndk VIIIa, przywołaćłuję, przywołaćłujesz, przywołaćłuj, przywołaćywał, przywołaćywany 1. «wołając spowodować czyjeś przyjście, przybycie, zbliżenie … Słownik języka polskiego
przyzwać — dk IX, przyzwaćzwę, przyzwaćzwiesz, przyzwaćzwij, przyzwaćzwał, przyzwaćzwany przyzywać ndk I, przyzwaćam, przyzwaćasz, przyzwaćają, przyzwaćaj, przyzwaćał, przyzwaćany, książk. «zawołać do siebie; dać komuś znak, aby się zbliżył, przybył; wezwać … Słownik języka polskiego
zawołanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zawołać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawołanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zawołanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
